Keflavík verðskuldaðir Íslandsmeistarar.

Mínir menn urðu í kvöld Íslandsmeistarar í körfubolta í hörku leik og eftir hörku úrslitakeppni. Ég er kannski smá hlutdrægur, en mér finnst sigurinn og titillinn vera sanngjarnan. Ekki amalegt að hafa tvöfalda Íslands og deildarmeistara. En bæði karla og kvennaliðið hjá Keflavík unnu deildakeppnina og Íslandsmeistaratitillinn.

Keflvíkingar Íslandsmeistarar

Gleðilegt sumar.

 

Ég óska ykkur öllum gleðilegs sumars, ég vona að sumarið verði ykkur öllum sólríkt og gott.

Er ekki verið að handtaka vitlausan mann?

Voða finnst mér vera skrýtið að flutningabílstjórar mega mótmæla nánast eins og þeim sýnist, loka heilum götum á þeim tíma að skapist sem mest vandamál. Eina sem gerist hjá þeim er það að lögreglumenn tala við þá og þeir fá sér í nefið og allir eru vinir. Síðan þegar einhver mótmælir bílstjórunum, þá er hann handtekinn. Reyndar vil ég ekki verja manninn ef hann hefur skemmt bíla og verið stjórnlaus eins og fram kemur í fréttinni, en mikið skil ég manninn vel.

Ég hef grun um að flutningabílstjórar haldi að allir sem eru í umferðinni séu að rúnta nema þeir og þess vegna skipti það engu máli þó þeir loki stofnæðum. Alltaf þegar ég heyri fréttir af þessum mótmælum hjá flutningabílstjórum þá hugsa ég til þeirra daga sem ég hef þurft að fara með Hugin með hraði á Barnaspítalann, ég veit ekki hvað ég myndi gera ef ég hefði lent í einhverjum mótmælum og þurft að bíða jafnvel í klukkutíma vegna þess að flutningabílstjórar voru að mótmæla háu heimsverði á bensíni.

Eitt sinn var ég að fara með Hugin á Barnaspítalann í læknisskoðun og þegar ég nálgast Grindavíkurafleggjarann þá er lögreglan búin að loka Reykjanesbrautinni. Eftir að hafa beðið í um 10 mínútur hringi ég í neyðarlínuna til að fá upplýsingar um lokunina og hversu lengi brautin verður lokið og ég fæ fá svör. Skömmu síðar kemur rúta keyrandi í lögreglufylgd frá Grindavík og beygir í átt til Keflavíkur og þegar þessi rúta er búin að beygja er brautin aftur opnuð og ég get keyrt áfram til Reykjavíkur (rútan fór til Keflavíkur þannig að við vorum ekki einu sinni á sömu leið). Seinna heyri ég að ástæðan fyrir því að Reykjanesbrautin var lokuð í um það bil 20 mínútur var vegna þess að forseti Djíbútí þurfti að keyra um þessi gatnamót!

Ég skil heldur ekki alveg hvað flutningabílstjórar eru að mótmæla háu eldsneytisverði, þegar eldsneyti er einna lægst í Evrópu á Íslandi. Þeir hafa verið duglegir að blása það út að eldsneyti sé hærra á Íslandi en í Noregi miðað við laun. Eflaust er það rétt, en það er hægt að miða bensínverð við marga hluti og er ég nokkuð viss að í meirihluta tilfelli þá kæmi Ísland vel út úr þeim verðsamburði. Ástæðan fyrir háu bensínverði er hátt heimsmarkaðsverð og það að OPEC ríkin vilja ekki auka framleiðslu sína á olíu og þar með heldur verðið áfram að hækka. Ríkisstjórnin getur lítið gert í því. Síðan eru flutningabílstjórar með verulegan afslátt af eldsneytisverði og fá þar að auki virðisaukaskattinn endurgreiddann. Ég held að flutningabílstjórar séu fyrst og fremst að mótmæla vökulögunum og kílómetragjaldinu og láta það hljóma eins og þeir séu að mótmæla háu eldsneytisverði til að fá almenning með sér. Ég vil líka minna á að Sturla yfirmótmælandi flutningabílstjóranna, Sagði að honum fyndist eðlilegt að bensínverð væri í kringum 100 krónum eins og ástandið er í dag. Heldur einhver að það geti gengið þegar bensínverðið er til dæmis yfir 170 krónur í Frakklandi.

Missti stjórn á skapi sínu

Ég á kisuhetju.

Ég á tvær kisur, það eru systkinin Snati og Gormur og eins og diggir lesendur þessa blogg vita, þá er Snati læða og Gormur er fress. Það var á mánudaginn í síðustu viku að við uppgötvuðum að eitthvað væri í gangi fyrir utan hjá okkur. Við hleyptum kisunum út í garð. Snati fór strax undir sólpallinn sem er enn í smíðum og stuttu síðar heyrist mikil óhljóð undan honum og kötturinn kom hlaupandi á hraðaspretti undan pallinum og hljóp inn í þar næsta garð, vegna þess að þar er stærsta tréið í hverfinu. Hún rauk upp í tréið og prílaði alveg upp í topp eða í um 4 metra hæð. Gormur skildi hvorki upp né niður í þessu, því yfirleitt nennir Snati ekki neinu nema að láta klappa sér, borða og sofa. Eftir að Gormur hafði horft á eftir Snata upp í tréið skellti hann sér undir pallinn og þá uppgvötvuðum við að undir pallinum væri villikisa (skilgreining á villikisu = allar kisur nema Snati og Gormur).

Hófust mikil læti undir pallinum, það var hvæst og urrað og bönkin gáfu til kynna að slagsmál væri í gangi, eftir örfáar mínútur kom villikisan stökkvandi undan pallinum og tók garðinn í tveim stökkum og var kominn yfir götuna og í móann hinum megin, allt í tveim stökkum. Á meðan fylgdist Snati með öllu, skjálfandi í 4 metra hæð. Stuttu síðar kom Gormur undan pallinum töluvert skítugur og með smá áverka á trýninu. Síðan þetta gerðist hefur villikisan ekki látið sjá sig og sárið á Gormi er ógróið. Þrátt fyrir óskir okkar þá heldur Gormur alltaf áfram að sleikja á sér trýnið og rífur upp sárið.

Í kvöld gerðist það síðan að önnur óboðin villikisa kom í garðinn okkar og Gormur stækkaði ógurlega og fór að reyna að reka villikisuna í burtu. Það gekk frekar illa Kisurnar vældu og öskruðu eins og lítil börn og báðar reyndu að gera sig stærri og öskra hærra. Ég fór út í garð til að veita Gormi stuðning minn, ekki þýddi fyrir hann að treysta á Snata sem var skjálfandi út í glugga og fylgdist með öllu. Þegar ég kom út í garð stökk villikisan í burtu og Gormur á eftir henni og ég á eftir honum. Þegar villikisunni leist ekki lengur á blikuna rauk hún í burtu og hvarf augum okkar og Gormur kom labbandi sigurreifur til baka. Var þvílíkt stoltur af sér, talandi ekki um vegna þess að pabbi hans fylgdist með þessum hetjuburðum hans.

Ég var að gera mér grein fyrir því að ég á tvær kisur, eina hetjukisu og síðan Snata.

Ég vil bjarga Íslandi og ganga í Evrópusambandið.

Ég vil að Ísland hefji undirbúning að aðildarumsókn að Evrópusambandinu sem fyrst. Ég hef verið þeirra skoðunar lengi að Ísland eigi að fara í viðræður um fulla aðild. Það sakar nefnilega ekki að reyna að semja um inngöngu í Evrópusambandið, ef við fáum ekki fullnægandi samning þá göngum við ekki í sambandið, einfalt mál.

Á undanförnum vikum þá hef ég styrkst enn frekar í mínum skoðunum um að það sé það eina rétta að sækja um aðild að Evrópusambandinu, það aðallega vegna lélegs efnahagsástands á Íslandi. Það er mín skoðun að ástæða fyrir gengislækkun íslensku krónunnar sé sú að það eru óhæfir menn sem stjórna í Seðlabankanum. Þeir virðast halda að eina leiðin þegar krónan fellur sé að hækka stýrivexti, en það eru ansi margir sammála mér í því að ástæðan fyrir því að krónan falli sé einmitt háir stýrivextir. Þannig að hinu háu herrar í Seðlabankanum halda áfram að pissa í skóinn og framlengja vandanum og gera hann enn meiri. Því lengur sem stýrivextirnir eru svona háir því hærra verður fallið á dómsdegi.

Ég vil að Ísland gangi í Evrópusambandið ef við náum þokkalegum samningi um það. Þá fyrst getum við farið að búa við eðlilegar efnahagsaðstæður sem eru ekki stjórnaðar af uppgjafarstjórnmálamönnum, sem hafa lítið annað sér til ágætis. Ég vil að Ísland komist undir almennilega peningastjórn áður en landinu verður sigld í þrot.

67,8 vilja hefja undirbúning aðildarumsóknar

Við hagsmunaaðilar vonum að óvissunni í Zimbabwe ljúki fljótlega.

Ég vona að talningin tefjist ekki meira en orðið hefur, ég hef nefnilega hugsmuna að gæta. Þeir sem þekkja mig vel vita að ég hef smá söfnunaráráttu og hún fellst í því að ég safna peningum. Ég er ekki samt eins og Jón Ásgeir eða Björgólfur Thor. Ég er eiginlega frekar eins og gömlu karlarnir sem safna pennum eða kveikjurum. Ekki alls fyrir löngu efnaðist ég verulega þegar ég eignaðist mína fyrstu 10 milljón dollara. Það eru reyndar Zimbabwe dollarar sem eru víst ekki jafn traustir og Bandaríkja dollarinn og gengið á Zimbabwe dollaranum er eitthvað skráð lægra. En það skiptir ekki máli fyrir mig, ég á 10 milljón dollara og vill fá niðurstöðu í þessar kosningar.

Vissuð þið að þegar peningar eru prentaðir í Zimbabwe þá eru þeir með 6 mánaðar líftíma. Það er prentað á peningana sem eru núna í gildi, "tekur gildi 1. janúar 2008, rennur úr gildi 30. júní 2008". Það þýðir lítið að geyma peningana undir kodda í Zimbabwe, enda fengi maður hálsríg af því ef maður ætti einhverja upphæð.

Hugsanlegt að talning tefjist

Ferðamannaparadísin St. Martin. En hver vill fljúga þangað?

St. Martin er eyja í Karabískahafinu sem byggir nánast alla sína afkomu á ferðamönnum. Eyjan hefur verið tvískipt síðan 1648 þegar Hollendingar og Frakkar sömdu um að skipta eyjunni á milli sín. Eyjan er 87,2 ferkílómetrar og búa á henni 85.000 manns. Eyjan þykir ægifögur og frábær ferðamannaparadís, enda koma yfir ein milljón ferðamanna á hverju ári. Meðalhiti á St. Martin er 27 gráður. Hitinn getur farið niður í 17 gráður og fer sjaldan yfir 35 gráðurnar. Ekki þykir verra að fara að versla á eyjunni þar sem enginn skattur er lagður á vörur og eru merkjavörur á eyjunni allt að 40% ódýrari en í Bandaríkjunum.

Núna kemur að slæmu fréttunum. Í nóvember 2006 var opnaður nýr flugvöllur á St. Martin, Princess Juliana flugvöllurinn og er hann þekktur fyrir það hversu stutt flugbrautin er, en hún er einungis 2.130 metrar sem er eiginlega of stutt fyrir stórar flugvélar. Þess vegna er eyjan einna þekktust í dag fyrir glæfrarlegt aðflug og á hverjum degi fara fjöldinn allur af ferðamönnum á ströndina við flugbrautina til að fylgjast með flugvélum lenda. Ég setti inn myndband sem sýnir flugvél lenda á flugvellinum og spyr, hver vill fara til St. Martin.

Glad All Over.

Gamall draumur rættist um helgina þegar ég fór á leik með Crystal Palace á Selhurst Park. Leikurinn endaði með sigri minna manna 2-0 og erum við í ágætri stöðu í að komast í umspil um laust sæti í úrvalsdeildinni. Ég býst ekki við að allir lesendur þessa bloggs viti hvað umspilið er, en það skiptir ekki máli.

Stuðnigsmannalag Crystal Palace er lagið Glad All Over með Dave Clarks Five. Lagið er spilað fyrir alla heimaleiki og í hvert sinn sem Palace skorar og eftir sigurleiki. Ég fékk því tækifæri til að syngja lagið 4 sinnum á laugardaginn, en söng þess á milli með hinum stuðningsmönnum liðsins hin ýmsu lög sem ég kunni ekki og hafði aldrei heyrt áður.

Ég fór á föstudeginum að Selhurst Park til að kaupa miða og einhver föt til að vera í á leiknum. Eftir að hafa rætt aðeins við starfsmenn verslunarinnar og fengið treyjur og miða þá fór ég aftur til miðborgarinnar. Ég mætti aftur á laugardeginum kom við á stuðningsmanna pöbbinum, Clifton Arms og fékk mér einn kaldann áður en ég fór á völlinn. Þegar þangað var komið var útimarkaðsstemning, þar sem það var verið að selja gamlar treyjur og húfur og ýmislegt annað smádót. Var hægt að gera stórgóð kaup þar en treyjurnar voru seldar á 3 pund, sem þykir ekki mikið.

Stemningin á vellinum var stórgóð og ekki var verra að úrslitin voru svona góð. Það sem vakti sérstaka athygli mína er það að þó að Palace sé eitt af þessum jójó-liðum sem flakkar á milli úrvalsdeildarinnar og fyrstu deildarinnar, þá er Palace smálið þegar kemur að leikvellinum. Ekki smálið sem á lítinn eða ræfilslegan völl, heldur smálið þar sem allt er svo persónulegt og vinalegt. Ég gekk um sama inngang og stjórnarmennirnir og hafði aðgang að sömu aðstöðu og þeir. Starfsmaðurinn sem seldi mér treyjurnar á föstudeginum, heilsaði okkur á laugardeginum þegar hann sá okkur.

Ég fór á leik með Arsenal í haust á Emirates, eftir að hafa upplifað þessa tvo leikvanga og séð umgjörðina hjá þessum tveim liðum, þá er ég enn stoltari af því að styðja Crystal Palace en ég var áður.

Ég tók smá myndband af því leikmenn Palace voru að koma inn á völlinn og hægt er að sjá það hér.

Afmlisbarn dagsins: -Anthony Michael Hall.

Þar sem ég er núna kominn til landsins og nenni ekki alveg að blogga um Lundúnarferðina mína sem tókst æðislega. Þá ætla ég að koma með smá blogg um afmælisbarn dagsins, Anthony Michael Hall.

Hann var reyndar skírður því langa nafni Anthony Michael Thomas Charles Hall og fæddist í West Roxbury í Massachusetts þann 14. apríl 1968 og er því 40 ára gamall í dag. Anthony vakti fyrst athygli þegar hann lék í myndinni National Lampoon's Vacations árið 1983 ásamt Chevy Chase, Beverly D'Angelo, Randy Quaid, Christie Brinkley, John Candy og fleiri þekktum leikurum. Ári seinna sló hann í gegn í unglingamyndinni Sixteen Candles og ári síðar komu tvær þekktustu myndi Anthonys, Breakfast Club og Weird Science. Í kjölfarið fór að halla undir fæti hjá honum, aðallega vegna þess að hann átti erfitt með að velja réttu hlutverkin, til dæmis þá hafnaði hann bæði aðalhlutverkinu í Ferris Bullere's Days Off og Pretty in Pink, en valdi þess í stað að leika í myndum sem vöktu litla athygli.

Af mörgum  lélegum ákvörðunum, þá ber sú ákvörðun hæst í ferli Anthonys þegar hann hafnaði hlutverki Gomer Pyles í mynd Stanleys Kubricks, The Full Metal Jacket. Síðan þá hefur ferill Anthonys verið frekar viðburðarlítill. Hann sneri sér meðal annars í leik í framhaldsþáttum og koma fram í þáttum eins og "Tales From Crypt", "NYPD Blues" og fleirum þáttum. Ferill hans fór sennilega lægst þegar hann lék gestahlutverk í þáttunum, "Murder, She Wrote" með Angelu Lansbury í aðalhlutverki.

Núna er lífið aftur farið að ganga á betri veg fyrir Anthony Michael Hall, þar sem hann fékk aðalhlutverkið í sjónvarpsþáttunum "Dead Zone". Hafa þættirnir gengið mjög vel og hefur frægðarsól Anthonys risið töluvert aftur. Vonandi nær Anthonys að halda frægðarsólinni sinni áfram á lofti.

London Calling.

Núna er ég að á leið til Lon og Dons ásamt Fjólunni. Við skipulögðum þessa ferð í janúar og keyptum flugmiðana og pöntuðum hótelið þá. Það má segja að þetta sé fyrsta fríið okkar Fjólu síðan Huginn fæddist. Við skelltum okkur öll fjölskyldan í sumarbústað í viku síðasta sumar og gekk það ótrúlega vel, er það eiginlega eina fríið sem fjölskyldan hefur átt saman í 3 ár. Ég og Fjóla höfum gert nokkrar tilraunir til að eyða smá tíma í okkur á undanförnum árum og það hefur alltaf eitthvað komið upp á sem hefur orðið til að breyta þeim áætlunum. Við ætluðum að eyða helgi í sumarbústað í byrjun desember, en það breyttist þegar Huginn veiktist og endaði á Hágæsludeildinni á Barnaspítalanum. Við gerðum líka tilraun í fyrravetur að eyða helgi í sumarbústað og það endaði þannig að ég hjúkraði Fjólu í bústaðinum, þar sem hún varð veik.

Við ákváðum að fara til Englands þessa helgi, Huginn átti að vera í Rjóðrinu og við áttum að slappa af í London og nota tækifæri meðal annars til að sjá stórliðið Crystal Palace spila við Scounthorpe. Eftir að Huginn dó þá hafa margir bannað okkur að hætta við ferðina og hafa mamma og tengdamamma verið harðastar við okkur, þær hafa skammað okkur eins og 5 ára börn og sagt að okkur ætti ekki detta í hug að hætta við þessa ferð. Við neyðumst sem sagt að fara í þessa ferð. Nei, án gríns þá kom eiginlega aldrei til greina hjá okkur að hætta við ferðina. Ég held að ef við hefðum hætt við ferðina hefði það orðið til að draga okkur frekar niður. Ég hefði aldrei keypt utanlandsferð á þessum tímapunkti, en þó ég hefði ekki gert það þá held ég að það sé rétt af okkur að fara í þessa ferð.

Núna erum við að fara yfir tékklistann sem ég fékk lánaðann hjá Gerðu bloggvinkonu, ég hef aðeins útfært hann fyrir mig. Farseðill....tjékk. Mynd af Hugin....tjékk. Kreditkort og pin-númer....tjékk. Vegabréf...tjékk. Fjóla...tjékk. Asnaleg kló...tjékk. Myndavél....tjékk. Föt...smá af fötum og restin versluð í London. Góða skapið og spenna...tjékk.

Ég held að ég sé tilbúinn fyrir London.