Er búið að blanda skít í KR-salatið?

Guðjón Þórðarson sagði það í viðtali að ekki er hægt að gera kjúklingasalat úr kjúklingaskít þegar hann var spurður af hverju hann hefði ekki náð betri árangri með ÍA liðið. Í ÍA liðinu voru 3 synir Guðjóns og er ótrúlegt að faðir líkir sonum sínum við kjúklingaskít.

Bjarni Guðjónsson sonur Guðjóns er einn af leikmönnunum og eftir að Guðjón var rekinn frá ÍA keypti KR hann, af hverju skilur enginn. Bjarni var góður leikmaður en hefur gjörsamlega ekkert getað í sumar og það að hann sé fyrrverandi góður leikmaður virðist vera næg ástæða fyrir KR til að kaupa hann, þrátt fyrir að hafa engin not fyrir hann. Ég hef heldur ekki skilið það þegar stóru liðin eru alltaf að kaupa bestu leikmennina í lélegustu liðunum, en svona eru bara sumir.

Eftir leik dagsins, þá dettur mér í hug hvort þetta sé rétt samlíking hjá Guðjóni með kjúklingasalatið og kjúklingaskítinn. Er Logi Ólafsson búinn að eyðileggja KR-salatið sem hann hefur verið að útbúa undanfarna mánuði með því að blanda skít í það?

Enn einn sigur FH á KR í Vesturbænum

Af kurteisum börnum og öðrum börnum.

Í síðustu viku var ég á leið að Lúllinu hans Hugins, en það er rétt fyrir utan Keflavík á leiðinni út í Garð. Þegar ég keyrði út úr Keflavíkinni voru þar unglingar á puttanum, þar sem ég var hvorki á leið til Sandgerðis eða Garðs ók ég framhjá þeim og sá síðan í speglinum þar sem þeir senda mér ljóta puttann. Ég vissi ekki hvað ég átti að halda, sem betur fer eru þessir krakkar ekki lýsandi dæmi um ungu kynslóðina í dag. En ég held að þessum börnum veitti ekki af smá námskeiði í kurteisi.

Nokkrum dögum áður varð ég fyrir annari reynslu í sambandi við unga fólkið. Þannig var að ég sat í stofunni heima hjá mér og hafði það gott, þetta var í hádegishléinu hjá mér. Þá heyrðist mikill hávaði eins og eitthvað hafði lent í glugganum. Ég fór út og þar lá golfkúla á blettinum við gluggann. Fyrir aftan húsið er bara mói og klettar og þar voru engir kylfingar. Skömmu seinna er bankað á dyrnar hjá mér og þar standa tveir skömmustulegir piltar og biðjast afsökunar á að hafa skotið golfkúlunni í húsið og lýstu þeir fyrir mér hvað hafði gerst sem varð þess valdandi að kúlunni fór í ranga átt og í húsið. Að lokum spurðu þessir ungu menn mig hvort þeir mættu fá kúluna aftur og ég gat ekki neitað þeim um það, þar sem kurteisin og iðrunin var svo einlæg.

Verslunarmannahelgar-blogg.

Þá er maður kominn heim eftir smá verslunarmannahelgarferð. Við skötuhjúin skelltum okkur á Þingvöll og treystum vort heit. Við vorum ekki tvö ein þar, heldur voru ansi margir þar og meðal annars tveir bræður mínir og hluti af fjölskyldum þeirra. Við höfðum það gott þar, skelltum okkur í sund á Borg og rúntuðum um þjóðgarðinn, bæði á bíl og tveim jafnfljótum.

Á laugardagskvöldið var ég sendur til að kveikja upp í grillinu og þegar ég kom ekki til baka fór fólk að undrast um mig og fundu mig síðan í hörku umræðum við ókunnugan mann. Fólk varð heldur betur hissa þegar það kom í ljós að maðurinn sem ég var að tala við harður stuðningsmaður Skagamanna í fótboltanum og fyrrverandi leikmaður liðsins og fór vel á með okkur. Þar sannaðist það að óbeit mín á knattspyrnuliði Akraness snerist um Guðjón Þórðarson og syni hans sem hann kallaði kjúklingaskít. Ég held jafnvel að hörðustu Skagamenn viti um hvað ég hef verið að tala núna, þegar þeir eru loksins lausir við Guðjón og heyra hvernig hann talar um fyrrverandi leikmenn sína og félaga.

Kill Point á Stöð 2.

Í kvöld var á dagskrá nýr þáttur á Stöð 2 sem heitir Kill Point. Líkt og svo margir þættir sem eru á dagskrá sjónvarpsstöðvanna, þá er þetta ekkert merkilegur þáttur. Hann fjallar um misheppnaða ránstilraun í banka og í kjölfarið hefst umsetursástand. Uppskrift að sjónvarpsþætti sem maður kannast vel við og hefur oft séð áður.

En það sem veldur því að ég ákvað að blogga um þennan þátt er það að þátturinn gerist í Pittsburgh í Pennsylvaniu, en þar bjó ég í 6 mánuði fyrir 3 árum síðan. Ég átti yndislegan, en erfiðan tíma í borginni og hugsa oft til þeirra sem ég kynntist í Pittsburgh og allra staðanna sem ég skoðaði þar. Þannig er að Pittsburgh hefur ekkert sérstaklega gott orð á sér, það er til dæmis sígildur brandari í Bandaríkjunum að kalla borgina Shit-burgh af einhverjum óskiljanlegum ástæðum. Vegna þessa að mér finnst Pittsburgh vera æðisleg borg. Margir segja að hún evrópskari en flestar borgir Bandaríkjanna, þar sem hún er byggð í skógi og mikið er af opnum svæðum og skóglendi er um alla borgina. Það eru ekki margar stórborgir sem geta státað sig af hlaupandi dádýrum innan borgarmarkanna, en þannig er Pittsburgh. Þá er töluverðar hæðir eða eiginlega fjöll í borginni þannig að sumstaðar minnir Pittsburgh mig á póstkort myndir frá San Francisco.

Flestir þeir þættir og myndir sem ég hef séð frá Pittsburgh fjalla um skuggahverfi borgarinnar, sem er stórfurðulegt þar sem Pittsburgh er ein af þeim borgum í Bandaríkjunum sem hafa lægstu glæpatíðni. Í Kill Point gerist þátturinn í miðborginni sem er mjög falleg og aðlaðandi og hlakka ég til að sjá næstu þætti þó mér finnist söguþráðurinn ekkert voða spennandi.

Ekki góð tímasetning!

Það má segja að þessar fréttir koma ekki alveg á góðum tíma, þar sem krónprinsinn er á leið til Tyrklands á morgun ásamt tengdadóttirinni. Ég hef aldrei talið Tyrkland gott land til að ferðast til, þar sem í landinu eru mannréttindi fótum troðin, trúarofstækismenn hafa ótrúleg völd og ótrúleg spilling viðgengst í landinu.

Þar sem sonur minn og tengdadóttir eru skynsöm og góð, þá efast ég ekki um að þau muni skemmta sér án afskipta tyrkneskra yfirvalda. Svo verða þau á ferðamannastað og þar ríkir víst önnur lög en annars staðar í landinu, þar sem Tyrkirnir græða svo mikið á ferðamönnunum og þess vegna vilja þeir að ekkert slæmt henti þá. En skítt með aðra landsmenn.

Sprengjuárásir í Tyrklandi

Sumarfríið búið!

Þá er sumarfríið mitt búið og ég er kominn í helgarfrí. Á reyndar að mæta í vinnu á mánudag eftir rúmlega mánaðar fjarveru. Ég á samt nokkra daga eftir af sumarfríinu sem ég ætla að geyma til betri tíma.

Ég kom heim í dag eftir vikudvöl í sumarbústað, hafði það stórfínt í bústaðinum. Ég fór líka í fyrra í þennan bústað og þá var Huginn Heiðar með okkur, honum þótti svo gaman að vera í heita pottinum og njóta afslöppunarinnar með okkur. Núna hugsuðum við til hans á meðan við vorum í bústaðinum og rifjuðum tímann í fyrra, en í gær voru 4 mánuðir síðan Huginn dó.

Það er erfitt að vera að ferðast mikið þegar maður á loðdýr (annað orð yfir kisur) og skilur dýrin eftir heima. Kisunum hundleiddist að vera einar heima (geta kisum hundleiðst?) og í dag áður en við komum heim þá tókst þeim að verða sér úti um smá félagsskap. Þannig er að við erum þjófavarnarkerfi heima hjá okkur sem er stillt þannig að kisur eiga ekki að geta komið því í gang, en kisunum tókst það samt í dag. Ég er nokkuð viss um að kisurnar hafa hoppað fyrir framan skynjarana og baðað út öllum loppum til að kveikja á kerfinu og þegar það tókst og öryggisvörður mætti á staðinn þá tóku kisurnar svo vel á móti honum og örugglega blikkað hann og strokið sig upp að honum, vegna þess að hann hringdi í okkur og spurði hvort hann mætti hleypa kisunum út, þeim langaði svo mikið út. Ég gat ekki annað en samþykkt það, sérstaklega þar sem ég var rétt ókominn heim og kisurnar höfðu ekkert fengið að fara út í 4 daga.

Lögreglan á að gera ökutækið/morðtækið upptækt.

Í vikunni féll dómur í Héraðsdómi Suðurlands yfir ökuníðing þar sem hann reyndi að stinga lögregluna af á bifhjólinu sínu eftir að hafa verið mældur á yfir 200 km hraða, en honum tókst ekki þar sem ofsaaksturinn lauk með hræðilegu slysi. Lögreglan á Selfossi gerði hjólið ökuníðingsins upptækt og féllst héraðsdómur á það. Þar sem komið er fordæmi því að gera ökutæki upptækt, þá á lögreglan í þessu tilfelli að gera slíkt það sama.

Þessi ökumaður sem var tekinn í dag hefur greinilega ekki þroska til að vera í umferðinni, hvað þá á slíku morðtæki. Þess vegna á lögreglan að gera ökutækið upptækt til að verndar öðrum í umferðinni.

Mældur á 212 km hraða; reyndi að stinga af

Munurinn á karla og kvennaboltanum.

Ég fór í kvöld á leik í kvennaknattspyrnunni og ekki í fyrsta sinn í sumar. Það vita það allir að það er mikill munur á karla og kvennaknattspyrnunni og þegar ég fer á leik hjá stelpunum þá fer ég í annan gír en þegar ég fer á leik í karladeildinni. Það er sama þegar ég fer á leik í karladeildinni, þá geri ég mér grein fyrir að ég fái ekki sömu gæði og tilþrif og sáust á EM. Þannig að ég fer með öðruvísi hugafari á leiki eftir því hverjir eru að spila.

En það sem fer í taugarnar á mér þegar ég fer á leiki í kvennadeildinni, er hinn gríðarlegi munur á dómgæslu í efstu deild kvenna og karla. Ég hef það stundum á tilfinningunni að dómararnir sem dæma í kvennadeildinni eru í einhverskonar þjálfun um hvort þeir séu hæfir til að dæma í íslensku þriðjudeildinni hjá körlunum. Ég er ekki saka dómarann sem ég sá í kvöld um hlutdrægni, heldur hreinlega um getuleysi. Ég vona að KSÍ fari að taka á þessum málum svo fótboltastelpurnar fái líka að njóta sín án þess að láta getulausa dómara skemma leikinn.

Markasúpa í Landsbankadeild kvenna

Smá sumarfrísblogg.

Vá hvað það getur verið erfitt að blogga þegar það er sól og sumar úti, svo maður tali ekki um á meðan maður er í sumarfríi. Annars gerðum við nokkuð merkilegt í gær, við fórum í okkar fyrstu útilegu á fellihýsinu okkar. Þannig er að ég hef alltaf verið mikið fyrir útilegur og á undanförnum árum hef ég því miður ekki átt kost á að fara í margar útilegur, en núna þegar ég hef tök á því að fara í útilegu þá gat ég einhvern veginn ekki hugsað mér að fara í tjaldútilegur og af vel athuguðu máli þá fjárfesti ég og Fjólan í fellihýsi og í gær var farið í fyrstu útileguna.

Af vel athuguðu máli þá var ákveðið að fara í Krókamýri en þangað fór ég oft í útilegur á unglingsárum mínum, í svokallaðar Halloween helgi (lesist Halló-Vín-helgi). Á þeim tíma var lítið mál að brenna þangað, en það er víst aðeins erfiðara núna með fellihýsi í eftirdragi og eftir töluverðan spotta var ákveðið að breyta um áfangastað enda ljóst að við myndum aldrei komast á áfangastað með fellihýsið. Vegurinn var svo laus í sér að bíllinn spólaði sig bara niður í einni brekkunni svo ég þurfti að bakka eina 2 kílómetra áður en ég gat snúið við, en fyrir vikið er ég orðinn útskrifaður í bakstri. Ég lærði líka eina mikilvæga lexíu, það er að fara aldrei út af þjóðveginum með fellihýsið.

Annars gekk ferðin ágætlega eftir þetta, nýji áfangastaðurinn var okkar helgasti staður, Þingvellir. Þar tjölduðum við meðal útlendinga á fínu tjaldstæði. Meira að segja klósettið var svo hreint og snyrtilegt að María Mey gæti pissað þar.

Úr því að þessi ferð gekk svo vel, þá ætlum við ekki að stoppa lengi heima heldur ætlum við að skella okkur á Írska daga á Akranesi um helgina og athuga hvort það sé eitthvað fjör þar.

Það er að koma sumarfrí!

Mikið svakalega hef ég verið latur að undanförnu að blogga, mér finnst ég líka hafa ágætar ástæður fyrir því. Æðislegt veður, EM í fótbolta, síðan hef ég verið að fylgjast með Fjólunni að saga, negla og bora, svo er það vinnan mín. Ég hef að undanförnu verið að telja niður dagana í sumarfríið mitt sem hefst á morgun og ég get sagt ykkur að ég þrái þetta frí sem ég er að fara í svo mikið. Þetta er dálítið skrýtin tilfinning þar sem ég hef aldrei beðið með svona mikilli tilhlökkun að fara í sumarfrí, þar sem mér finnst gaman í vinnunni og ég hef einstaklega skemmtilega vinnufélaga. En ég held bara að ég þrái þetta frí vegna mikillar uppsafnaðra þreytu undanfarinna ára og loksins á morgun skellur fríið á, hvað ég ætla að gera í fríinu veit ég ekki alveg, en það verður eitthvað skemmtilegt.

Það stóð til að það yrði fjölskylduhátíð í ættinni minni um helgina, en núna hefur því verið slegið af og ég er þvílíkt hneykslaður yfir því. Það er svona þegar margir ætla að skipuleggja dagskránna og allir vinna gegn hvorum öðrum. En svona er þetta bara, það er merkilegt að hugsa til þess að þó einhver geti ekki komist á svona fjölskylduhátíð að sá aðili þurfi að berjast fyrir því að aðrir mæti ekki, en svona eru bara sumir og ég er hundfúll þar sem ég ætlaði að byrja sumarfríið með ættinni minni. En fall er fararheill.